Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται και ορίζει μέσω των αισθήσεων την πραγματικότητα γύρω του και μέσα του. Ενεργοποιεί τις πέντε του αισθήσεις, αναζητά την έκτη, οξύνει μια υπάρχουσα, αναπληρώνει μια χαμένη ή ζει χωρίς αυτήν σε ένα κόσμο που δύσκολα δέχεται την απώλεια ως φυσιολογική κατάσταση. Βρίσκει νέες αισθήσεις για να ικανοποιήσει έναν απαιτητικό και πολυδιάστατο κόσμο: την αίσθηση του καθήκοντος, του δικαίου, της ευθύνης, της ταυτότητας, του ανήκειν, του προσανατολισμού. Βρίσκει νέες αισθήσεις επειδή εκεί τον οδηγεί η νόηση και η συνείδηση, το θυμικό και το λογικό: Η αίσθηση του χιούμορ, αίσθηση της ενοχής, του άγχους, του κινδύνου, της ασφάλειας, της λογικής.

Η αίσθηση, λοιπόν, δεν είναι μόνο ό,τι αγγίζουμε, γευόμαστε, βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε. Είναι ό,τι μας δείχνει ότι ζούμε.